29.09.2022. Na celebración na que o Colexio de Procuradores entregou os distintivos aos profesionais que cumpriron o seu 40 aniversario, o decano dedicoulles unhas palabras especiais: “Todos os que con esforzo e dedicación conseguiron chegar a este 40 aniversario son persoas que desenvolveron esta profesión con orgullo, e souberon representala e defendela con honestidade e elegancia, para que hoxe poidamos dicir de vós que sodes un referente para todos nós”.
Manuel Carlos Diz Guedes (Vigo, 1951) é un deles. Comezou accedendo á procura por oposición e abriu un despacho en Tui, onde segue en activo. O seu discurso é tranquilo, froito da experiencia e de todos os cambios que se produciron na súa longa traxectoria. Relativiza, máis que outros procuradores, o malestar xeral polo futuro da profesión: “Lembro dende sempre que o futuro da procura e a incerteza son asuntos que preocupan aos compañeiros de profesión”.
Non compartes con outros compañeiros a preocupación pola procura?
Lembro dende sempre que o futuro da profesión e a incerteza son asuntos que preocupan aos compañeiros. A procura recibiu o apoio incondicional do Consello Xeral do Poder Xudicial, proclamando a utilidade e conveniencia da nosa función, e mesmo promove a ampliación das nosas competencias.
Haberá algún problema…
A perda da territorialidade á que estabamos sometidos pode ser o maior problema ao que se enfronta a procura. Tamén afecta á independencia e á autonomía dos procuradores, xa que parte da eficacia dalgunhas das nosas funcións radica na interacción cos funcionarios, á que axudou a suxeición territorial.
Mirando 40 anos de profesión, demasiados cambios, quizais?
En 40 anos houbo moitos cambios, claro. O máis significativo foi a informatización e a aparición de Lexnet. Antes, discutíanse moito máis os pleitos cos avogados e tiñamos grandes tertulias no meu despacho. Agora, aínda con todos os avances tecnolóxicos que fan que o traballo sexa máis rápido, estamos máis estresados cos prazos.
Que gardas da túa longa carreira?
O que máis me gusta é o contacto directo con profesionais e funcionarios xudiciais. E o que menos, a perda da territorialidade á que estabamos sometidos. Por iso gardo o mellor destes 40 anos de profesión: as grandes amizades e ter contribuído ao desenvolvemento profesional e persoal de toda a xente que pasou polo despacho.
Como ve a situación dos procuradores máis novos coa perspectiva que lle dan os anos?
Vivimos unha época de moitos cambios en pouco tempo, pero en todos os ámbitos: social, económico, profesional,… Por iso hai que estar preparados para saber adaptarse e apostar pola xente nova, moi preparada e con moitas ganas.
