22.03.2021. Jaime Alonso é a última incorporación ao colexio de procuradores de Vigo. Despois de doce anos traballando cóbado con cóbado co procurador Javier Varela, incorporouse ao Colexio o 2 de febreiro, converténdose no procurador número 151 do colexio vigués. Aínda que estudou Dereito, levaba anos combinando a súa actividade na oficina cun negocio de hostalería familiar. Agora abre 2021 emocionado pola oportunidade que se lle presenta. “Non é ningún problema para min ser o novo e falo con todos os xulgados sen reparos”, di Jaime.
É a incorporación máis recente ao Colexio de Procuradores de Vigo, por que decidiches dar este paso na túa carreira profesional?
Por circunstancias vitais. Desde 2009 traballo como persoa autorizada de Javier Varela, unha figura que axuda ao procurador en exercicio. É un socio de apoio que pode comparecer no xulgado en nome do procurador. Cando se presentou a oportunidade, non o pensei: gústanme moito a profesión e as funcións que realizan os procuradores. É un traballo áxil e variado, cunha tarefa diferente todos os días. Gústame tamén o contacto persoal cos funcionarios e poder resolver os problemas. É unha figura moito máis activa que un avogado.
Sabías desta profesión antes de comezar a traballar na oficina de Javier Varela?
Non moito a verdade. Estudei dereito e nunca cheguei a imaxinar que acabaría exercendo como procurador, xa que só estudei esta figura nun caso concreto do curso de dereito procesal, que intentou ensinarnos en que tipo de procedementos era necesario contar co figura do procurador ademais do avogado. Cando comecei a buscar opcións para facer as prácticas, recomendáronme que as fixera cun procurador, xa que ía aprender máis. E aquí cheguei.
Como valora o estado actual da profesión, a partir da súa experiencia?
A situación é complexa e difícil, pero pode ter un futuro prometedor. Só temos que atopar o espazo profesional para o procurador, xa sexa buscando novos proxectos ou novas funcións nas que poida exercer. Outra posibilidade podería ser liberar aos funcionarios da administración de Xustiza dalgunhas funcións que poderiamos asumir sen ningún problema, se non queremos vernos condenados á desaparición. Debemos atopar a fórmula para acadar máis funcións na fase executiva.
Hoxe moitos profesionais desconfían da continuidade da procura no futuro, por que decidiu embarcarse neste sector nun momento tan incerto?
Cando xurei, conversei con varios colegas e todos dixeron o mesmo “a profesión leva máis de 30 anos ameazada”. É un discurso que leva sobre a mesa dende hai décadas, dende que os veteranos deron os seus primeiros pasos. Volvéronmo dicir, pero creo sinceramente que os procuradores aínda temos moitos anos por diante coas funcións actuais e moitos máis se amplían o noso ámbito de actuación.
Cales son as funcións do día a día nas que un avogado debería estar máis atento?
Como procuradores, representamos aos nosos clientes e somos a canle de comunicación entre o cliente, o avogado e o xulgado. Temos que ser conscientes de problemas, notificacións, prazos e, sobre todo, de que o procedemento avance o máis rápido posible. Somos os que máis sabemos do xulgado de cada partido xudicial e do seu funcionamento, e a familiaridade dálle esa eficacia extra. Despois dos anos que traballei como persoa cualificada, xa coñezo os xulgados e os seus traballadores, polo que non é ningún problema para min ser o novo, falo con todos sen dubidalo.
Está de acordo coa creación dun procurador executivo? Que solución proporías para afrontar o atasco que sufre a Xustiza?
Valoro moi positivamente a creación da figura do procurador executivo. Creo que podería ser unha das solucións ao atasco nos xulgados de España. Os clientes necesitan ser pagados e ver que as sentenzas ditadas teñen o seu resultado. Unha sentenza firme non vale para nada, se o cliente non consegue cobrar e neste sentido, o procurador executivo podería axudar moito.
Outras opcións poden ser a posibilidade de representar a defensa en determinados procedementos, como xuízos orais de pequenas cantidades ou asuntos pequenos. Os procuradores poderían ter maiores capacidades á hora de dar fe, por exemplo, de exercer poderes sen ter que acudir aos tribunais.
Como valora a iniciativa de desconexión promovida polo colexio vigués, xunto con outros 13 colexios de España?
É esencial. Como todos os traballadores, os procuradores temos que ter o noso momento de parada e desconexión. Mesmo en casos graves, 3 días son insuficientes. Temos unha vida privada como calquera outra persoa, e necesitamos descansar, e isto tamén se aplica ás vacacións de agosto, que este ano non disfrutamos, e sufriremos as consecuencias durante 2021.
O Colexio é un apoio para aqueles que comezan a practicar?
Sen dúbida. A acollida é excepcional. Estou encantado cos compañeiros, que sempre me animaron e apoiaron. Mesmo cando me colexiei como non profesional, animáronme a facelo como profesional. É un lugar de encontro e de apoio. Ata agora intentei axudar, xa que estou practicando, aínda que fose un pouco limitado. Tanto é así que a miña primeira actuación despois de aceptar o posto foi substituír a un compañeiro noutra audiencia. Espero seguir crecendo xunto aos 150 profesionais que forman o Colexio.
